Eğitimci Yazar: Pınar Özkanlı

Bir çocuğun olanca sevgisini önüne katarak koşup boynuna dolamasıdır öğretmenlik. Kopuk bir pabucu fark etmek, soğuk havalarda mont yoksunluğunu görebilmektir.Masum bir kalbin beklediği sevgiyi, avuçlarından saçlarına akıtabilmektir. Koşulsuzluktur merhamette, hoşgörüdür cinnet eşiğinde bile. İçin ağlarken bazen, gözyaşlarını kapının ardında bırakıp sınıfta samimiyetle gülümseyebilmektir. Gönül kırmaktan imtinadır, sabırdır. Sahafta bir kitap arar gibi var olan yeteneği bulmaya çalışmaktır. Sonra keşfedilen cevheri adeta bir tezhip sanatçısı gibi yaldıza boyamaktır. Her bir çocuğun yoluna çıkışındaki tevafuku düşünmek, kadersel döngüdeki mesuliyetini aklında tutmaktır. Bazen bir dimağda çığır açmak bazen de bir derdin ortakçısı olmaktır. Kısık bir yardım sesini çığlığa dönüştürmektir kimi zaman. Hiçbir çocuktan vazgeçmemek, hiçbirini yok saymamak, varlık göstermelerine ön ayak olmaktır.Öğretmenlik her akşam başını yastığa koyduğunda yapılan bir vicdan mukayesesidir! Tüm öğretmenlerimizin günü kutlu olsun.

Eğitimci Yazar: Pınar Özkanlı